نظریه انسان حادث ازلی و ظهور دائم ابدی

آرا و اندیشه های حضرت ابن عربی(رضی الله عنه ورضوا عنه)

فرهنگ نظریه های عرفای جهان اسلام،

جلد دوم

انتشارات مختومقلی فراغی

مولف؛ صمد بدراق نژاد

اساسی ترین بحث دراین نظریه،انسان حضور آشکار خداوند است و از این روی از بعد جسمی وروحی،پیوسته محفوظ از تباهی است.

توضیح اول؛
خداوند به انسان کمال بخشیده تا خود را ببیند.کمال دراینجا معنای وجودی دارد،یعنی وجودی که همه صفات الهی را داراست.

توضیح دوم؛
پس حقیقت انسان آینه ای است که((هو))خویش را درآن می بیند وبا آن روئیت ،ظاهر می شود.

توضیح سوم؛
درانسان دو صورت عالم و حق در او گرد آمده است.

توضیح چهارم؛
ظاهر انسان،خلق وباطن او،حق است.

توضیح پنجم؛
انسان نسخه هستی و نسخه حق است.

توضیح ششم؛
انسان هرگاه با اسمای الهی آشکار شود،حق است،و هرگاه با حقایق امکانی آشکار شود خلق است.

توضیح هفتم؛
انسان،جامع حقایق عالم و صورت حق سبحانه است.پس صورت ظاهرش را از حقایق عالم پرورید و صورت باطنش را بر صورت حق تعالی.

توضیح هشتم؛
انسان اگرچه دربرابر جرم عالم،جرم (وزن)اندکی دارد،ولی جامع حقایق عالم کبیر است.

منابع؛
1-المعجم الصوفی،مولف؛پروفسور سعاد الحکیم،استاد فلسفه وتصوف دانشگاه لبنان
2-فصوص الحکم،مولف،شیخ اکبر محی الدین ابن عربی،مترجم،محمد خواجوی.